Taraf Gazetesi Düşünmek Taraf Olmaktır
Annelerimizin hep bahsettiği ‘elin oğulları’ karşımızda!
Dili ve kültürüyle farklı bir ülkeye yerleşip oraya uyum sağlama çabası başlı başına bir macera barındırır içinde. Bu öyle her babayiğidin cesaret edebileceği bir şey de değildir hani! Genellikle bunun için güçlü motivasyonlarınız olması gerekir. Gönül işleri, iyi maaşlı bir iş, sahip olduğun hayattan sıkılıp bambaşka bir dünya kurma isteği bunlardan birkaçı. Tabii gitmek istenen ülkenin vatandaşlarının gelenin ülkesine ve genel olarak yabancılara karşı takındığı tutum da önemlidir karar verme sürecinde.
ATV’de yayınlanmaya başlayan “Elin Oğlu” tercihlerini Türkiye’den yana kullanan sekiz yabancı erkek ve iki Türk sunucunun biraraya geldiği bir talk show programı. Robbie Lee Valentine (İngiltere), Andrey Polyanin (Rusya), Emrach Uskovski (Slovakya), Masataka Kobayashi (Japonya), Medoune Niang (Senegal), Antonio Stokes (Amerika), Manuel Reina (İspanya) ve Danilo Zanna (İtalya) elin oğlu kontenjanından bizimleler!
Bilindiği üzere format Güney Kore’nin “Abnormal Summit” adlı programından alındı. Ancak bizdeki ile orijinal hâlindeki arasında dağlar kadar fark var. Sosyal medyada tartışılan konulardan biri olan “O mu daha iyi yoksa bizimki mi?” tartışması tüm hızıyla devam ediyor. Bence sorun şu ki bizdeki program henüz formatına karar verememiş durumda. Güney Kore’dekinin bir amacı var. Hem o ülkeleri tanıtmak hem de estetik ameliyat, eğitim sistemi, ebeveyn çocuk ilişkisi gibi kendi içlerinde dokunulmaz ya da çok tartışma götüren konuları yabancılar aracılığıyla gündeme getirmek. Böylece üzerinde düşünülmesini sağlamak ya da değişim vaktinin geldiğini hatırlatmak. Bizde ise alıştığımız klasik talk show formatına eklemlenen yabancılarla oluşturulan bir eğlence programı olma isteğinde ama bunda da problem yaşıyor!
Bir kere, mevzu yabancılar olduğuna göre bireyselden uzaklaşıp ilgili konuya o ülkede nasıl bir yaklaşım var onu öğrenmek seyirciye daha ilginç gelecektir. Katılımcılar bunu kendi deneyimleriyle birlikte aktarırlarsa olay tamamlanmış olur. Tabii “Aşk mı, para mı?” yerine daha derinlikli sorular tercih sebebi! Program çok müziğe boğuluyor. Bu illaki yapılmak isteniyorsa orkestra ve katılımcılar arasında bir orta yol bulunmalı. Buna birde video ekleniyor ki geriye bir şey kalmıyor. Tüm bunların dengeli kullanılması için ya program süresi uzatılmalı ya da üçünü birarada kullanmak yerine her programda değiştirerek ikili kullanım tercih edilmeli!
Programı destekleyen en geniş kitle, doğal olarak Kore fanları! Bu hatırı sayılır sayıdaki kitle tabii ki bir Koreliyi de orada görmek istedi. Ülkesine gitmek zorunda kalan Medoune yerine gelen Çabi de her ne kadar bir süreliğine de olsa bu isteği karşılamış durumda. Kimbilir belki kalıcı da olur. Bu grubun dışında kalan diğer seyirciler içinse başka “elin oğulları” daha popüler. Özellikle Danilo, sempatikliği ve “abijim”i dilinden düşürmeyen hâliyle seyircinin kalbinde taht kurdu bile! Hatta tweetlere bakılırsa Çabi’nin Kore sever kitlesinden kendisine yeni fanlar eklemiş görünüyor!
Velhasılıkelam, ilk bölümden sonra yaptıkları gibi seyircilerin yorumlarını ciddiye alıp formatı geliştirmeye devam ederlerse uzun süre devam etmemeleri için hiçbir sebep yok! Bir de Balkanlardan özellikle Yunanistan’dan neden kimse yok programda?
***
İTÜ’de Türk Musikisi adına güzel gelişmeler!
Ülkemizin ilk Türk Müziği konservatuarı olan İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı, 40. yılı nedeniyle özel albümler hazırladı. Üç albümden oluşan 40. Yıl Özel Albümleri, “Pür Nida” adıyla Türk Halk Müziğimizin ve “Meşk-i Safa” adıyla Klasik Türk Müziğimizin kıymetli parçalarını değerli sanatçıların yorumlarıyla sunuyor. Çoksesli Makam Müziğimizin yer alacağı “Aşkname”nin hazırlıklarıysa devam ediyor. Müzik piyasasını tek bir ritim üzerinden anlamsız sözlerle tamamlanan parçaların sardığı son yıllarda ne mutlu ki hâlâ böyle kıymetli eserlerin varlığını sürdürmesi için çaba gösteren güzel insanlar var!
*
Not:
Geçmiş yazılara şu linkten ulaşabilirsiniz:
